വന്ന ദൂരത്തേക്കൾ 

എത്ര നേരംഇവിടെ   കാത്തിരുന്നു 

അകലെ മലയിൽ 

നിന്നെത്തിയ കിളി നാദം 

ചെവിയോർക്കവേ എഴുന്നേറ്റ 

പെണ്ണിൻ   കാല്കളിൽ 

ചുറ്റുന്നു  വളർന്ന വള്ളികൾ. 

കാലമെത്രയോ കഴിഞ്ഞു പോയി 

പുല്ലുകൾ എന്നിത് വള്ളികളായി ?

 വേദന്നിക്കുന്നു   കാൽകൾ 

തണൽ തരും മരത്തിൻ 

ചുവട്ടിലെ കല്ലുകളിൽ ചവുട്ടി 

കാണുവാൻ ആശയിൽ 

ഉൽപത്തിയിൽ  എത്തുവാൻ 

ആശയാൽ അറിഞ്ഞതില്ല  ചരിഞ്ഞ കയറ്റങ്ങൾ 

നിൻ  സ്വരം കേട്ട് വന്ന ഞാൻ 

എന്തിനു പകുതിവഴിയിലീ  ഒറ്റ മരത്തണലിലുറങ്ങീ ?

ഇനി ഞാനെത്ര ദൂരം വരേണം 

ചുറ്റുന്നീ  വിഷ വള്ളികൾ മുള്ളുകൾ 

ഏകാന്തതയിൽ മോചനമില്ലാതെ 

 മോക്ഷമില്ലാത്ത കല്ലിൽ തല തല്ലി  ചാകും .

അതി രാവിലെ ഉണരുമാ പക്ഷിയിൻ

ചുണ്ടിൽ ചുംബിക്കുവാൻ പിന്നെയതിൻ 

അന്നമായി  തീരുമൊരു വർണ്ണ  ശലഭമായി 

മാറുവാൻ ഇന്നീ സമാധിയിൽ ഒരു 

പുഴുവായി ഞാനുറങ്ങട്ടെ എന്റെ 

വർണ്ണ  സ്വപ്നങ്ങൾ  നെയ്തെടുക്കട്ടേ